Een nacht in de Tharwoestijn bij de pakistaanse gr

Gisterennacht doorgebracht onder de sterrenhemel in de Tharwoestijn.
Uiteindelijk bleken we toch met 3 (echte) mannen) te gaan overnachten.
De dag ervoor had Edo gevraagd wie er na de kamelentocht in de woestijn bleven slapen en toen was ik de enige die zijn vinger opstak terwijl Jeroen en peter eerder hadden aangegeven ook te willen blijven slapen. Jeroen was op zich wel snel om maar op Peter heb ik toch wel een dag staan inpraten.
Smiddags gingen we met een jeep via allerlei dorpjes die we bezochten en waar vooral de kinderen met grote getalen om ons heen krioelden. De volwassenen keken wat somberder maar met een vriendelijk "Namaste" of " Namaskar" toverde je zo een glimlach om iemands mond en kreeg je hetzelfde antwoord met veel vriendelijkehid terug. Dat werkte trouwens in heel India tijdens de reis. Het toverwoord is in Hindi tegen de mensen iets eenvoudigs zeggen en dan vooral: Namaste"
Toen het landschap steeds troostelozer werd kwamen we bij een dorpje waar onze kamelen en kamelendrijvers stonden. Net als in Mali lukt het mij om een kameel (die Baku heette) voor mijzelf te reservere waar ikde hele tijd tot in de woestijn bij ons kamp zelf aan een stuk touw mee kon lopen. Daar angekomen heb ik nog wat extra rondjes met hem over de zandduinen gelopen en hele mooie foto`s genomen.
Ons kamp was een kleine 50 km van de Pakistanse grens waarvan je het gebergte in de verte al zag liggen
De rest van de groep zat al die tijd op de kamelen en lieten zicht vervoeren.
Schittrende zonsondergang meegemaakt en daarna met zijn allen bij het kampvuur gegeten, gedronken en gezongen. Daarna gingen de meeste met de jeeps die hun kwamen ophalen weer terug. Jeroen Peter en ik bleven achter met 2 kamelendrijvers en 3 kamelen en hebben het vuurtje wat verder opgstookt en Peter ging met Johnny een van de kamelendrijvers naar een andere kamp wat in de verste zagen nog voor hun wat bier halen.
Peter wilde wel in een tent slapen maar Jeroen en ik wilde onder de sterrenhemel die wat tegenviel door de bijna volle maan. Dus werden wat dekens op de grond gelegd en hele zware dekens voor over ons heen, Bij het ondergaan van de zon werd het wel steeds kouder en kouder en alhoewel de dekens natuurlijk wel wat warmte vasthouden mis ik eigenlijk het heerlijke warme lichaam van mijn geliefde waarbij we samen mee naar de sterrenhemel kunnen kijken, door haar haren kan strelen en haar ogen kan kussen, samen in slaap vallen en smorgens samen de zon zien opgaan. Smorgens voor het opgaan van de zon wakker geworden en toen was ook de maan nagenoeg ondergegaan waardoor ik toch nog heek veel sterren kon zien waaronder de grote beer die door het vroege uur nu op zijn kop aan de rechterkant van de hemel stond. Daarna op een duin naar de opgaande zon gekeken en zalig ontbeten vervolgens de kamelen opgezadeld en ongeveer een uur door de zandduinen en dorre akkers naar de ontmoetingsplaats met de jeep gewandeld: Peter ging nu ook naast de kameel wandlen. Afscheid genomen van mijn kameel Baku en de kamelendrijvers Johnny en ? en vervolgens met de jeep 60 km terug naar Jesalmer, heerlijk dochen en het stadje in om nog wat bezienswaardigheden te besoeken maar eerst lekker op het dak van free tibet restaurant heerlijk geluncht. Morgen moeten we heel vroeg weg ( 6 uur in de ochtend) om op tijd bij het Bikamerfestival te komen